Osteoporoza

Współczesny styl życia – pośpiech, zła dieta, używki, a także zbyt mała ilość ruchu – mocno wpływa na stan naszego zdrowia. Nie zdajemy sobie sprawy, iż takie postępowanie jest negatywne także dla naszych kości.

Słowo „osteoporoza” wywodzi się z języka greckiego i już samo tłumaczenie daje mnóstwo informacji na temat tego schorzenia: osteon oznacza „kość”, a porus „otwór”, można więc przetłumaczyć to dosłownie jako „dziurawa kość”. Osteoporoza jest chorobą szkieletu prowadzącą do złamań kości, które mogą wystąpić nawet po nieznacznym urazie (są to tak zwane złamania osteoporotyczne. Zazwyczaj dotyczą kręgosłupa, kości przedramienia oraz szyjki kości udowej, ale mogą wystąpić także w innych lokalizacjach. Nadmierna podatność kości na uszkodzenie w osteoporozie wynika ze zmniejszenia gęstości mineralnej kości oraz zaburzenia jej struktury.

Objawy

Nie ma żadnych typowych wcześniejszych objawów osteoporozy. Niestety, najczęściej pierwszym objawem osteoporozy są złamania, świadczące o zaawansowaniu choroby. Złamania te są spowodowane nieznacznym urazem, upadkiem z wysokości własnego ciała (choć 60 proc. złamań kręgosłupa spowodowanych osteoporozą następuje bez żadnego urazu). Jeśli więc najzwyklejszy upadek z łóżka kończy się złamaniem, oznacza to osteoporozę. Złamania mogą dotyczyć różnych kości, a najgroźniejsze są złamania kręgów i biodra.

Przyczyny

Największym czynnikiem ryzyka jest oczywiście wiek. Oprócz tego:

• wątła budowa ciała

• płeć żeńska

• niski wskaźnik BMI

• predyspozycje rodzinne

• zaburzenia hormonów płciowych

• nierodzenie

• menopauza

• niska podaż wapnia

• zaburzenia metabolizmu witaminy D

• nadmiar fosforu w diecie

• palenie papierosów, nadużywanie alkoholu

• nadmierne spożycie kawy

• brak aktywności fizycznej

Leczenie

Zazwyczaj stosowanymi lekami w terapii osteoporozy w Polsce są generyczne bisfosfoniany. Leki te mają działanie antyresorpcyjnie (zmniejszające kościogubienie). Warunkiem sukcesu terapii jest prawidłowe, regularne stosowanie leków oraz zaleceń dotyczących diety i aktywności fizycznej. Efekty jednak można zobaczyć po kilku miesiącach lub nawet latach. Bez odpowiedniego leczenia ryzyko wystąpienia kolejnych złamań wynosi 50 proc. Po zakończeniu leczenia osteoporozy należy już do końca życia zapobiegać złamaniom. Chorzy powinni regularnie kontrolować się u lekarza oraz monitorować gospodarkę wapniowo-fosforanową. U niektórych stosuje się nawet densytometryczne badanie kości.